“Ik vind het niet eerlijk”, cateraar Joep Kool stort zijn horeca-hart uit

5/5

Sinds 2019 is Horeca Webzine hét interactief online magazine met het allerlaatste nieuws, tips, weetjes, inspirerende verhalen en aanbiedingen van en voor de horeca. Tweewekelijkse nieuwsbrief aan 20.818 abonnees. Klik en abonneer je ook; het is en blijft gratis!

Deze pagina werd geschreven in het Nederlands en kan dankzij een performant vertaalprogramma ook gelezen worden in het Frans en het Engels. Met onze excuses als er fouten in de tekst staan. Veel leesplezier!

joep bakt foto cover

Nederland snakt naar versoepelingen, maar de verruimingen zijn niet voldoende. Dat vindt een grote meerderheid van de Nederlanders. En al helemaal niet voor de horeca-ondernemers. In heel het land bloeden horeca-harten, zo ook die van Joep Kool. Hij kroop in zijn pen om het van zich af te schrijven. We delen hier integraal zijn pakkende getuigenis.

Horeca dicht in Nederland

Sinds zondag 19 december 2021 gelden er strengere coronaregels voor de horeca in Nederland. Alle eet- en drinkgelegenheden moet gesloten zijn.

Dat geldt voor alle gelegenheden zoals restaurants, cafés, terrassen, coffeeshops en kantines. Ook nachtclubs, discotheken en andere dansgelegenheden moeten gesloten zijn.

Tijdens de gewone openingstijden mag je gerechten laten afhalen of bezorgen, maar de klanten mogen niet eten bij de afhaallocatie. Ook moet de horeca-ondernemer ervoor zorgen dat er geen groepen mensen blijven staan (aan bv een foodtruck).

MAAK KENNIS MET HEEL BETROUWBARE HORECALEVERANCIERS.  
Ook je bedrijf in deze carrousel? Word Premium Partner zonder kosten. KLIK HIER.

Joep Kool

Hij is al geruime tijd werkzaam als zelfstandig werkend kok, souschef en als freelance kok. Joep Kool omschrijft zichzelf als een creatieve kok, een harde werker, professioneel en betrouwbaar.

Joep kan je inhuren als thuiskok voor een mooi diner geserveerd aan je eigen eettafel helemaal aangepast aan je wensen.

Daarnaast beschikt ‘Joep Bakt‘ want zo heet zijn bedrijf gevestigd in Millingen aan de Rijn (Gelderland), over een unieke handgemaakte, houtgestookte Smoker. 

De mogelijkheden voor Joep zijn onbeperkt; van een simpele maar smakelijke hamburger van de houtskoolgril of warm gerookte vis tot een speenvarken aan het spit. Zie maar de foto’s op zijn Instagram en Facebook en je krijgt er onmiddellijk mee te doen. 

Sinds twee jaar is het dus voor Joep heel lastig om rond te komen. Hieronder zijn pakkend verhaal.

Het is niet eerlijk!

Nu al 2 jaar is mijn inkomen onzeker. Al 2 jaar ben ik en mijn vrouw aan het worstelen om de maand weer rond te komen. De goede maanden geld opzij zetten voor die barre slechte maanden.

Als ZZP-er heb ik gemerkt dat ik tussen wal en schip val wat betreft steun vanuit de regering/gemeente.

Recht op een bijstandsuitkering had ik de eerste lockdown. Helaas was ik zo creatief om een ijsbakfiets te bouwen om daar wat geld mee te verdienen. Ik kon het allemaal weer inleveren omdat ik bijstand had gehad.

De bijstand was een kwart van mijn normale verdiensten. Een schijntje, maar als je niets hebt, kan het net het verschil maken. En als je niets hebt en je moet het dan terugbetalen?

joep bakt ijscoman
"Helaas was ik zo creatief om een ijsbakfiets te bouwen om daar wat geld mee te verdienen."

Foodtruck met pasta en oesters

In het voorjaar mocht de horeca weer open, wat een feest. Ik kon weer wat schade inlopen, en met mijn ijsbakfiets op pad blijven gaan. Maar de schrik zat er wel in. Corona was nog niet weg.

De tweede lockdown kwam. Voor mij als ZZP-er was er geen sprake meer van bijstand, die kon ik vergeten omdat mijn vrouw ook een inkomen heeft. Met haar parttime baan moeten we het maar redden.

Dan maar alternatief werk zoeken. In een boomgaard, loodzwaar werk doen. Bomen rooien, sjouwen, verpotten in de kou en regen. Leuk voor een keer, maar niet voor 4 maanden in de winter. Niet omdat ik niet hard wil werken, maar niet geschikt voor mijn lijf.

Mijn ijsbakfiets heb ik omgebouwd tot pasta- en oesterbar. Zo kon ik als ‘foodtruck’ ook wat graantjes meepikken met wat andere ondernemers in Zeist.

Ploeteren

De eerste lockdown waren we financieel nog niet helemaal te boven, en we moesten nog een flink bedrag aan de gemeente terugbetalen, dus dit was ploeteren. Met hulp van familie en vrienden, en geduld van schuldeisers konden we het hoofd net boven water houden.

Toen kwam het voorjaar, en de horeca mocht weer open. En wat een werk! Het kon niet op, de horeca heeft zo moeten inleveren. Er zijn amper nog (goede) koks over. En de vraag was zo groot. Iedereen geniet van het lekker kunnen zitten en borrelen op een terrasje. Even een hapje eten, want dat hebben we zo gemist. De horeca moet noodgedwongen tafels leeghouden, ze kunnen de drukte niet aan.

We konden thuis de schade redelijk inhalen, gelukkig hoeven we de belastingdienst nog niet te betalen, daar krijgen we uitstel voor.

Vakanties hebben we niet kunnen vieren, we hebben gewerkt en gespaard. Rekeningen betaald en plannen bedacht. Vaccineren? Het moet, anders heb je geen werk.

joep bakt oesters
"Mijn ijsbakfiets heb ik omgebouwd tot pasta- en oesterbar. Zo kon ik als 'foodtruck' ook wat graantjes meepikken met wat andere ondernemers in Zeist."

Persconferentie

De coronacijfers hebben we met angst en beven in de gaten gehouden, hand op de knip, want stel je voor dat…

En ja toen kwam hij weer, de eerste persconferentie. Een softe lockdown. Nog geen opdrachten kwijt, wel minder uren en meer werkdruk. Iedereen wil nog uit eten, nu het nog kan. Maar de tent moet wel leeg voor 20u.

Wat normaal over een hele avond uitgesmeerd kan worden, moet nu in korte tijd uit de keuken komen. Stress, want stel dat de horeca weer dicht moet… het zal toch niet? Ja hoor, de volgende maatregel. De horeca dicht om 17u.

Daar gingen mijn opdrachten. Ik was zo blij met mijn volle agenda. Als sneeuw voor de zon verdwenen de afspraken. En toen de harde lockdown. “Sorry Joep, we moeten afzeggen”. En nu een lege agenda, niks meer.

Verdriet, woede, verslagenheid en onmacht. Ook dit keer geen bijstand. TVL – de tegemoetkoming in de vaste lasten? “Jammer meneer Kool, u heeft er net geen recht op.”

Foodtruck

Wederom herpakken we onszelf, en blijven we opties zoeken. We houden de moed er in, ook al zit die inmiddels al echt in de schoenen.

Met mijn vader en hulp van een vriend heb ik een paardentrailer kunnen ombouwen tot een foodtruck, want ja creatief ben ik wel, en hard werken wil ik ook.

Met mijn mooie keuken kan ik zo nog wat centen verdienen om niet weer onderuit te hoeven gaan. Maar de spaarpot is inmiddels leeg, en zo goed is de omzet helaas nog niet.

joep bakt foodtruck
"Met mijn vader en hulp van een vriend heb ik een paardentrailer kunnen ombouwen tot een foodtruck."

Mijn horeca-hart bloedt

En wat dan? Versoepelingen? Ja, ze komen er aan, maar weer niet voor de horeca, die vallen overal buiten.

De horeca doet zo zijn best om volgens de veiligheidsnorm te kunnen opereren. Er is voor kapitalen in geïnvesteerd. Iedere hardwerkende ondernemer wil niets anders dan zijn/haar zaak open hebben en aan het einde van de werkdag tevreden gasten naar huis zien gaan.

Het mag niet, weer niet, nog steeds niet. Radeloze berichten van collega-ondernemers zie ik overal voorbij komen. Mijn horecahart bloedt.

Verantwoordelijkheid van de regering

En natuurlijk gun ik iedereen, met of zonder corona, een ziekenhuisbed. Met vakkundig en uitgerust zorgpersoneel als die hard nodig is.

Maar is dat niet iets waar de regering voor verantwoordelijk is? Is dat ook niet iets waar de regering nu al 2 jaar lang de kans voor heeft gehad om aan te pakken?

Is het dan ook niet zo dat de regering al die ondernemers die de klappen hebben moeten opvangen goed moet ondersteunen? Schadeloos moet stellen? En niet cijfers uit eerdere boekjaren moet vergelijken? Het gaat om de afgelopen 2 jaar en om nu, wat je nu aan inkomen niet kan verdienen. Opgelegd de kans niet krijgen omdat de regering dat besluit.

MAAK KENNIS MET GERENOMMEERDE BEROEPSORGANISATIES EN CONSULTANTS 
Je beroepsorganisatie of consultancybedrijf in deze carrousel? KLIK HIER.

Niet eens mijn hand ophouden

Ja ik ben ondernemer, daar zitten risico’s aan vast. Word ik ziek dan kan ik me verzekeren, wordt mijn foodtruck vernield, dan is deze verzekerd. Daar kan ik allemaal rekening mee houden, en dat doe ik ook.

Maar besluit de regering nu voor de derde keer dat ik niet meer het werk kan doen wat ik zo graag doe, en waar ik zo goed in ben? Waar ik mijn eerlijke boterham mee kan verdienen en mijn dromen mee kan waarmaken. Dan kan ik helemaal niks, ik kan niet eens mijn hand ophouden.

De belastingschuld die ik de afgelopen 2 jaar heb opgebouwd moet ook nog betaald worden. Tot zeker 2027 ben ik daar nog voor aan het werk. Ik vind het niet eerlijk.

Deel dit blogartikel! 

Ken jij andere professionals, hobbykoks, collega’s, vrienden en/of kennissen die ook wat kunnen hebben aan onze blogartikels? We zouden het heel fijn vinden dat je dit blogartikel in jouw netwerk deelt. Het kan makkelijk met de onderstaande sociale media-knoppen. Alvast bedankt!

Bron en foto’s: Joep Kool, 

Facebook
LinkedIn
WhatsApp
Email
Geverifieerd door MonsterInsights