Donderdagavond, een beetje regen en wind, maar vooral donker, heel donker. Wat een groot verschil met het aan huis leveren tijdens de eerste lockdown in de lente. Men ziet de huisnummers niet, de GPS werkt niet precies in bepaalde nieuwe wijken, men verliest veel tijd,… Het zal ongetwijfeld voor vele cateraars herkenbaar zijn. En toch is het allemaal geen kommer en kwel. We nemen hier een positief moment over die Jo Vlerick van Asian Taste in Oosterzele overkwam.
Asian Taste
Jo Vlerick runt samen met zijn vrouw Joy het cateringbedrijf Asian Taste. In betere tijden richten ze zich op het verzorgen van catering voor feesten en evenementen. Zowel voor festiviteiten binnen als voor buiten kan je bij hen terecht. Tevens hebben ze ook een foodtruck die Jo en Joy kunnen inzetten voor privéfeesten als voor evenementen.
Sinds halfweg maart mag dit niet meer en hebben ze tijdens de horeca-lockdown overheerlijke gerechten en een afhaalmenu.
Het coronamoment van Jo
Leveringsronde
Mijn vrouw Joy komt terug thuis, iets over zes na haar eerste leveringsronde, zichtbaar gestresseerd. “Godverd…, alweer meer dan 10 minuten verloren omdat het huisnummer niet zichtbaar was en de GPS mij honderden meters verder loodste.”
Ik onmiddellijk: “Rustig schatje, rustig, ik weet hoe moeilijk het allemaal gaat en ik kom deze situaties meer als veel tegen.” Ik doe nu ook eenmaal de meeste leveringsrondes terwijl Joy nog aan het koken is.
Goed, ik vertrek ook voor mijn tweede leveringsronde. Adres ingetypt, drie kilometer, vijf minuten, alles oké!
Aangekomen, adres klopt ook niet. Hetzelfde nummer maar een andere straat. Stress! Achteruit, vooruit, vloeken, zoeken,… en ja, na 5 minuten stressen, het adres toch gevonden! Allé Loeija (Halleluja)!
Nieuwbouw, geen verlichting, oprit in aanleg, bijna gevallen. Oef, ik vind finaal de bel gevonden en… ‘rinnnnggg’.
Begroet door een vijfjarig meisje
De deur gaat open, een meisje rond de 5 jaar begroet mij hartelijk: “Hallo, ben jij van Asian Taste?”
Ik antwoord goed gemutst: “Ja hoor, hier zijn jullie lekkere maaltijden!” Het meisje plaatst de bestelling op de schoenkast.
Ik vraag of er nog iemand thuis om het eten te betalen en ze antwoordt positief: “Mijn mama is boven, ze is nog altijd aan het video-callen met haar werk. Dat is zo ganse dagen, hoor!”
Corona
Vraagt ze plots aan mij of ik corona nog niet beu ben. “Ja, eigenlijk wel”, antwoord ik, “maar soms geeft het ook een nieuwe betekenis in je leven, want anders hadden we elkaar waarschijnlijk niet leren kennen!”
Maar het is echt niet meer leuk. Ik sta nog steeds te wachten om af te rekenen, maar voelde plots geen tijdsdruk niet meer.
“Is jouw papa thuis?”, vraag ik haar. En hoofdschuddend antwoordt ze: “Nee, mijn papa is sinds corona bijna nooit meer thuis want hij moet zijn bedrijf redden. “Oei”, zeg ik, “dat is niet zo leuk hé”.
Overleven
En ze vertelt verder: “Vroeger waren we rijk, zegt mijn papa, maar nu moeten we overleven. Gelukkig kunnen we nog leven want mijn opa is gestorven aan corona en nu kan ik hem alleen nog zien in de sterren als het donker is. Mijn oma kan ik nog zien op de computer want ze mag geen bezoek meer.. allemaal door corona! Maar ik ben wel heel blij dat jullie zo lekker eten kunnen brengen bij ons aan ons huis. Ik ga nog eens kijken als mama al kan komen om te betalen, wacht je nog even?”
Boodschap
Mama kwam en betaalde, mama was blij en haar pientere dochter heeft mij klein gemaakt!
De stress viel van me af en ik was gelukkig met dit momentje.
Mijn boodschap aan al mijn collega’s: “Geniet van elk momentje en sterkte als je het moeilijk hebt.
Positief moment
Heb je de afgelopen week, weken of maanden ook een zo’n positief moment meegemaakt? Stuur het onze redactie. We nemen het hier graag over.
Brontekst: Jo Vlerick
